το καμαρι μου

το καμαρι μου

Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

Τα NORWICH

Τα NORWICH

Αντοχή και μαζί λεπτές καμπύλες: είναι το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό αρχίζοντας να μιλώ για αυτό το είδος καναρινιών, χωρίς αμφιβολία μία από τις πιο αντιπροσωπευτικές της ορνιθοκουλτούρας και λέμε ακόμα ότι είναι πάντα το πιο ζηλόφθονο στις κουλτούρες των αγγλικών ειδών. Στην πραγματικότητα, θαυμάζω ένα καλό Νorwich που δεσπόζει στα «τύπου» και είναι μια ευχαρίστηση μεταξύ των πιο εξευγενισμένων για έναν εκτροφέα ρατσών φόρμας και θέσης.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Μιλάμε για τις πιο γοητευτικές ράτσες οικόσιτων καναρινιών κάποια μεγάλη ιστορική περίοδο και υποχρέωσης, βλέποντας ότι για να φτάσουμε στα επίκαιρα αποτελέσματα, διαφορετικές γενιές εκτροφέων, έχουν κάνει το καλύτερο τους για να διασώσουν και να καλυτερεύσουν τις ράτσες. Θα μπορούσε να παρουσιαστεί σαν ένα κίνητρο, και εκείνο «ιστορικό», μικρού πρακτικού συμφέροντος , μα κατά την γνώμη μου αυτό δεν είναι πάντα πραγματικό. Πλαισιώνοντας διαμέσου των φάσεων δημιουργίας, ενός ασφαλούς είδους, χωρίς αμφιβολία καλυτερεύσαμε τις γνώσεις μας για αυτήν. Για να εκτραφούν τα καναρίνια κάποια περίοδο ήταν ένα προνόμιο κάποιον κατηγοριών εργαζομένων που είχαν διαλέξει αυτήν την ενασχόληση και παραχωρούνταν από τον πατέρα στον γιό τα μυστικά και οι σχετικές τεχνικές. Στην Αγγλία σύμφωνα με τις κομητείες εκτρεφόντουσαν καναρίνια διαφορετικών ειδών. Οι υπάλληλοι του Leicester, οι υποδηματοποιοί του Νorwich και αυτοί του Notthingham, οι εργάτες βαμβακουργείου του Lancashire, οι υφαντές του Yorkshire και αυτοί του Coventry, οι βιοτέχνες του Northam.pton και του Kattering, καθένας από αυτές τις κατηγορίες έκαναν διαγωνισμούς για να δημιουργήσουν το ακριβές είδος καναρινιών.
Το Norwich βρίσκει το τοπωνύμιο του αρχικά στις κομητείες του Norfolk και στην πόλη του το Νorwich.
Περίπου στο μισό του 16ου αιώνα ομάδες προσφύγων προερχόμενων από το Fiadre στο Βέλγιο, δεξιοτέχνες υφαντές, διάλεξαν σαν μέρος για να ζήσουν την πόλη του Norwich, φέροντας μαζί τους καναρίνια οικόσιτα τα οποία διαφοροποιούνταν από τα άλλα στο ότι ήταν πιο καλλίγραμμα (εικόνα 2) και ότι είχαν ένα πτέρωμα μεταξένιο και λαμπερό.
Ήταν ένα καναρίνι το δίχως άλλο πολύ όμορφο το οποίο είχε στο χρώμα το προνόμιο του και ήταν πολύ συχνά ζευγαρωμένο με Lizard για να έχουν ένα πτέρωμα πάντα στην καλύτερη κατάσταση.
Το Norwich τείνει να γίνει ένα καναρίνι χρώματος περίπου στο μισό του προηγούμενου αιώνα. Για να έχουν καναρίνια πιο ανθεκτικά και σε καλύτερη κατάσταση οι Άγγλοι εκτροφείς χρησιμοποίησαν το Lancashire, ράτσα τώρα πιά εκλιπούσα η οποία τον προηγούμενο αιώνα ήταν και αυτή σε παρακμή και που υπήρχε στους Αγγλοσάξωνες εκτροφείς. Τα καναρίνια που αποκόμισαν από αυτά τα ζευγαρώματα σταθεροποιήθηκαν για μια περίοδο το δίχως άλλο μεγάλη μη έχοντας άμεσα την εύνοια όλων των εκτροφέων, στην πραγματικότητα πολύ λίγο παρέμεινε το παλιό μοντέλο του Norwich που μόλις γνωρίσαμε, αλλά ήταν αναμφίβολο ότι οι νέες «εντυπώσεις» προορίζονταν για να έχουν επιτυχία για την πραγματική αβρότητα της εμφάνισης…… και ήταν αυτή η αιτία που πολλές θεωρίες που τώρα υπερασπίζουμε σθεναρά και σωστά το Norwich «καινούργιο μοντέλο» που εν συντομία ήταν μία ανάπτυξη αδιανόητη στο Ηνωμένο Βασίλειο.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ (εικόνα 3):

EIΔΟΣ:
Το Norwich πρέπει να είναι κοντό και ευτραφές. Ράχη μεγάλη και καλά περιγεγραμμένη αναδεικνύοντας ένα ανάλαφρο ψήλωμα. Στήθος μεγάλο, αβυσσαλέο και στρογγυλεμένο το οποίο απλώνεται σε πλήρη καμπύλη σχεδόν μέχρι την βάση της ουράς. Ιδανικό μήκος περίπου 16 εκατοστά. Η θέση πρέπει να παρουσιάζει μία γωνία 45 μοιρών.

ΚΕΦΑΛΙ:
Καλά συμμετρικό, στρογγυλεμένο που επιφέρεται περήφανα. Κούτελο γεμάτο που ανεβαίνει από ένα ράμφος κοντό και ακριβής. Μάγουλα γεμάτα και καλά ορισμένα. Μάτι καλά τοποθετημένο και ζωηρό. Το κεφάλι του Νorwich πρέπει να είναι μεγάλο και στρογγυλό. Η στρογγυλότητα πρέπει να είναι πάντα αισθητή , απ’ όπου και αν παρατηρείς το καναρίνι, προφίλ, αν από μπροστά, αν από πίσω. Από το κοντό ράμφος, αρκετά ανθεκτικό αλλά όχι χονδροειδές ξεκινά στο επάνω μέρος με μεγάλη εμπασιά ο μεγαλειώδης θόλος που διαμορφώνει το κεφάλι, ανέρχεται μπροστά σαν ένα μαξιλαράκι που απλώνεται ακόμα πιο πολύ προς τα πίσω, δημιουργώντας έναν αυχένα απλόχωρο και μετά κατεβαίνει και χάνεται εν συντομία στο λαιμό απλόχωρα. Η στρογγυλότητα πρέπει να τονίζεται επιπρόσθετα στα μάγουλα που βλέποντας τα από μπροστά πρέπει να είναι και αυτά στρογγυλά. Λαιμός παχύς και κοντός , ιδανικός ο «ταυρίσιος» λαιμός που συνδέει χονδρικά την πλάτη, το στήθος και το κεφάλι.

ΦΤΕΡΑ:
Πρέπει να είναι κοντά καλά κλεισμένα στο σώμα με την κορωνίδα (κορυφή) να πρόσκειται πλήρως στην βάση της ουράς χωρίς να αφήνει ελεύθερο τον παραμικρό χώρο. Ουρά κοντή και καλά κλειστή: πρέπει να είναι άκαμπτη στον άξονα του σώματος και πρέπει να δίνει την εντύπωση πως είναι όλη ένα με αυτό. Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η ουρά είναι ένα σημαντικό φινίρισμα των Νorwich: δεν είναι σπάνιο να συναντήσουμε ουρές πολύ μακριές και όχι κλειστές που αλλοιώνουν το φαινόμενο του «μεγαλειώδους».

ΠΟΔΙΑ:
Δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ μακριά ούτε πολύ κοντά αλλά καλά εξισορροπημένος και σε σωστή θέση. Συστηματοποιημένα καλά προς τα πίσω. Κνήμες τέλειες. Κατάσταση σε πλήρη υγεία, δυναμικά και ανδρεία στις κινήσεις. Πτέρωμα: μέχρι τον ιστό και κλειστό, λείο και μεταξένιο, τέτοιο που περιβάλλει το πουλί με ένα περίβλημα ευκρινώς λεπτομερές. Είναι ένα πουλί με πτέρωμα μακρύ, επομένως οποιαδήποτε «χαλάρωση» στην πλέξη δεν μπορεί να βλάψει την αρμονία των περιβλημάτων βάση λογικής.

ΧΡΩΜΑ:
Πλούσιο, αστραφτερό και ομοιογενές παντού. Ένα καλό Norwich, ανοιχτόχρωμο, έντονο πρέπει να είναι κίτρινο χρυσό έντονο και εάν υποβληθεί επεξεργασία με διατροφή χρωστική το κίτρινο χρυσό θα μεταμορφωθεί σε κίτρινο πορτοκαλί βαθύ, διάχυτο σε όλο το σώμα με τρόπο όμοιο. Για την ζωηρότητα του πτερώματος τους, οι Άγγλοι τα φωνάζουν «μπάλες φωτιάς».

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ:
Σωστή θέση στο κλουβί της έκθεσης.
ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΤΩΝ NORWICH (εικόνα 4):

Ξεκινώντας από την προϋπόθεση ότι το Norwich είναι ένα πουλί κοντό και στρογγυλό τα πιο συνήθη ελαττώματα τα οποία μπορούμε να συναντήσουμε είναι: κεφάλι επίπεδο, κυρίως όταν το κοιτάμε προφίλ, έλλειψη μάγουλων που αλλοιώνει το χαρακτηριστικό της πληρότητας του κεφαλιού, χώρος πάνω από το ράμφος περιορισμένος και αιχμηρός, πούπουλα σαν χωνάκια, σε τύπο «κουκουβάγια», αυχένα μεσοβέζικο, ράμφος πολύ μεγάλο, πούπουλα που καλύπτουν, περίπου ολικά τα μάτια.
Όσον αφορά το σώμα, συνεχίζοντας να μιλάμε για το παρόν στάνταρ, είναι ξεκάθαρο ότι τα βασικά ελαττώματα είναι αυτά τα οποία αλλάζουν την στρογγυλότητα και την γενική αρμονία : ράχη καμπουριασμένη, ουρά εξασθενημένη και πολύ μακριά, φτερά διασταυρωμένα ή κρεμασμένα, πόδια πολύ μακριά με μπούτια εμφανή. Ακόμα και το πτέρωμα μπορεί να έχει ελαττώματα που οδηγούν στην τιμωρία με φάουλ: ένα πτέρωμα άτονο και ατημελές προδικάζει πάντα στην σειρά απονομής μία βαθμολογία υποκειμενική.


ΤΟ ΧΡΩΜΑ:

Σε ένα καναρίνι φόρμας έτσι εξισορροπημένο το χρώμα έχει μία πρωταρχική σημασία. Όπως είπαμε τα έντονα ανοιχτόχρωμα πρέπει να έχουν το χρώμα ζωντανό και διάχυτο ομοιόμορφα σε όλο το σώμα. Τα παγωμένα ανοιχτόχρωμα δεν πρέπει να είναι πολύ γυψώδης και η χρωστική ουσία πρέπει να αναδύεται κάτω από την πάχνη. Τα ποικιλόχρωμα, αντιπροσωπεύονται από ένα μεγάλο νούμερο διαθέσιμων σε αυτό το είδος, πρέπει να έχουν ποικιλομορφία απόλυτα και σε αντίθεση με μέρη ανοιχτόχρωμα.
Στα μελανινικά τα καλύτερα πράσινα, έχουν μία απόχρωση πράσινο της χλόης, χρώμα δύσκολο να εξηγηθεί αλλά και δεν είναι δύσκολο να βρεθεί στα καλύτερα είδη εκτεθειμένα, τα περισσότερα στην Αγγλία. Υπάρχει ακόμα και η ποικιλία κανελί (σκούρο) με μικρή παρουσία στις εκθέσεις μας και σε μείωση ακόμα και στην Αγγλία, είναι προφανές ότι για να διαθέτεις τον «τύπο» των κανελί είναι πιο δύσκολο. Στα καναρίνια της κατηγορίας μελανινικών υπάρχει πολύ συχνά ένα «σπάσιμο» του σκούρου χρωματισμού με επακόλουθο φαινόμενο λίγο ή πολύ, εκτεταμένες ζώνες πτερώματος με χρωματισμό ανοιχτόχρωμο. Είναι ολοφάνερο ότι στα είδη με μη ομοιόμορφο χρωματισμό, ονομάζεται «χρώμα φόντου» εκείνος ο χρωματισμός που κάνει φόντο στις ποικιλοχρωμίες στα φτερά του πίσω μέρους που φαίνονται στο σχέδιο.
Σχετικά με την κατανομή του χρωματισμού του φτερώματος, σε γενικές γραμμές τα καναρίνια τύπου, μπορούν να διαιρεθούν στις ακόλουθες κατηγορίες : 1) ανοιχτόχρωμα 2)κηλιδωτά, 3) σημαδεμένα, 4) παρδαλά (ποικιλόχρωμα), 4) σκούρα (εικόνα 5). Σε αυτήν την διαίρεση, που όπως γνωρίζουμε μπορεί να εφαρμόζεται όχι μόνο στα Norwich αλλά και στα άλλα είδη των οικόσιτων καναρινιών, είναι καλά να σταματήσουμε.
1) Ανοιχτόχρωμα: καναρίνια με χρωματισμός ολοκληρωτικά ανοιχτόχρωμο και ομοιόμορφο. Η ενδεχόμενη παρουσία πούπουλων σκούρων, που δεν είναι ορατά και επομένως δεν χαλά την αρμονία όταν το είδος είναι σε πρότυπη θέση καθώς και πόδια και ράμφος κηλιδωτό ή αποχρωματισμένα, δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και επομένως δεν ακυρώνει την προσάρτηση σε αυτήν την κατηγορία , των πουλιών που παρουσιάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά.
2) Κηλιδωτά: καναρίνια με μία ή δύο κηλίδες στο κεφάλι ή στο σώμα (μπούτια, πόδια και ράμφος εξαιρούνται), μεγάλες περίπου όσο ένα κέρμα δέκα λεπτών, ξεκάθαρά έχει να κάνει όμως με ένα μέγεθος στο περίπου.
3) Σημαδεμένα: χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
- σημαδεμένα συμμετρικά: καναρίνια που παρουσιάζουν τα λεγόμενα « τεχνικά σημάδια». Ένα καναρίνι σημαδεμένο συμμετρικά πρέπει να έχει: α) δύο σημάδια κανονικά στην ζώνη μόλις κάτω από και τα δύο μάτια ή αμφότερα , στα πρώτα και δεύτερα καλάμια των φτερών, ή και στις δύο πλευρές της ουράς. β) τέσσερα σημάδια κανονικά, και στα δύο μάτια και στις στα καλάμια και των δύο φτερών ή και στα δύο μάτια και στις δύο πλευρές της ουράς ή στα φτερά και στις δύο πλευρές της ουράς. Λέμε όμως αμέσως ότι σημαδεμένα συμμετρικά τέλεια, ακόμα και στις ρίζες της γέννησης τους είναι δύσκολο να έχουμε και είναι καρπός τις περισσότερες φορές :
- μη συμμετρικών σημαδεμένων : πρέπει να έχουν τρία ή πέντε κανονικά σημάδια ( σημάδια σε νούμερο μονό). Οι πιο ενδεικτικές αγγλικές ράτσες για την επίτευξη τεχνικών σημαδιών είναι τα Border και τα Yorkshire.
4) Παρδαλά: είναι εκείνα τα καναρίνια που δεν παρουσιάζουν σημάδια κανονικά ή που στα σημάδι τα τεχνικά , εμφανίζονται επιπρόσθετα. Ανάλογά με τον βαθμό των σκούρων ζωνών, τα παρδαλά μπορούν να είναι ανοιχτόχρωμα ή σκούρα. Ανάμεσα σε αυτά μπορούμε να εντάξουμε ακόμα και τα σκούρα που παρουσιάζουν κάποιο σχήμα με ανοικτό χρώμα.
5) Σκούρα: καναρίνια που δεν παρουσιάζουν κανένα πτερό ανοιχτόχρωμο ορατό. Ο ενδεχόμενος ανοικτός χρωματισμός πούπουλων στην περιοχή της ομάρας δεν είναι λάθος ώστε να αποκλειστούν από την κατηγορία.
Τα Lumps (θρόμβοι – εξογκώματα) (εικόνα 6).
Σε περίπου όλα τα βιβλία για τα Νοrwich η παράγραφος που αναφέρεται στους θρόμβους είναι πάντα σε εξέχουσα θέση, καθώς αυτές οι κύστες πτερώματος είναι μία πραγματική κατάρα και μπορούν διακινδυνέψουν χρόνια επιλογής. Όταν αποφασίστηκε να δυναμώσουν και να εξαπλωθούν το Νοrwich επινόησε όπως ήδη έχουμε δει, να χρησιμοποιήσει το Lancashire.
Αυτό άρχισε, όταν ξεκίνησε να υπάρχει αυτό που ήταν σκοπός των εκτροφέων του σήμερα και συνεχίστηκε με τα ζευγαρώματα ωχροκίτρινο με ωχροκίτρινο (στα αγγλικά buff x buff) έχοντας έτσι πουλιά με διπλό παράγοντα ωχροκίτρινο με μέγεθος εξαιρετικό και πολύ στρογγυλό. Συνεχίζοντας όμως σε αυτήν την κατεύθυνση δεν καθυστέρησαν να έρθουν οι πρώτες αναγκαστικές αποσαθρώσεις στο πτέρωμα, τώρα πια μακρύ και ατημέλητο : τα lumps.
Αυτή η δυσμορφία υποκινήθηκε από την παραγωγή ενός πτερού του οποίου το ωοθυλάκιο ενδιπλώνεται σε μέγεθος, με έμφαση και το πτερό συνεχίζει να μεγαλώνει και να ξεδιπλώνεται στο εσωτερικό εσωτερικό της κύστης, συστρεφόμενο σε αυτό το ίδιο. Όταν περισσότερες κοντινές κύστες φτάνουν να συνενωθούν, έχει το σχηματισμό μιάς κοιλότητας γεμάτη με φτερά αποβαλλόμενα, κερατίνη και κύτταρα λεπιδοειδή και ακόμα με μία ουσία λιπώδης χαρακτηριστική. Αυτό παραμορφώνεται άσχημα μαζί με το πουλί. Τα καναρίνια με αυτήν την δυσμορφία ζευγαρώνουν δύσκολα και αφαιρούν σιγά σιγά τις κύστες με αποτέλεσμα να τις κάνουν να σκάσουν. Δεν είναι θεραπεύσιμες ακόμα και γιατί το προσβεβλημένο πουλί από lumps το μεταδίδουν από γενιά σε γενιά και οι κύστες μπορούν να εμφανιστούν ακόμα και μετά από κάποιες γενιές. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτά τα καναρίνια δεν κάνουν για αναπαραγωγή και αποφεύγουν στο πέρασμα του χρόνου να κάνουν αναπαραγωγή γιατί σαν αποτέλεσμα από αυτήν την δυσμορφία είναι η ρυπαρή ρίζα.

Η εκτροφή

Με την πρόθεση της σύνθεσης αυτού του άρθρου έψαξα να προσεγγίσω εκτροφείς λίγο ή πολύ γνωστές αυτού του καναρινιού, για να έχω μια περιγραφή αν όχι ολοκληρωμένη τουλάχιστον αρκετά κοντά στην πραγματικότητα όσον αφορά στις μεθοδεύσεις της εκτροφής και στις δυσκολίες που χωρίς αμφιβολία παρουσιάζονται με αυτό το είδος.
Πρέπει να πω ότι βρήκα μια καλή προθυμία σε διάλογο, προφανώς μια σίγουρη νοοτροπία επικρατεί στο δικό μας περιβάλλον, απόδειξη είναι και το γεγονός ότι είναι πραγματικά λίγοι οι εκτροφείς με μια τέτοια ικανότητα που συνεργάζονται τακτικά με περιοδικά του είδους.
Συλλέγοντας κάποιες μαρτυρίες μπορεί να ειπωθεί ότι το Norwich είναι ένα καναρίνι που έχει μία δυνατότητα μέτρια στην εκτροφή των γενιών. Σίγουρα το μέγεθος δεν το αποδίδει ενεργό όπως άλλες ράτσες. Τα αρσενικά δεν είναι έτοιμα να εισέλθουν σε ερωτική σχέση, οι θηλυκές μεγάλου μεγέθους είναι καλές και έτοιμες να κλωσήσουν αλλά υστερούν σε βάση κατά την περίοδο του ταΐσματος όσο πιάνει το πουλί με το ράμφος, καλά αποτελέσματα κατορθώνονται με τις θηλυκές πιο μικρές, πολλοί εκτροφείς Εγγλέζοι ζευγαρώνουν συχνά αρσενικό μεγάλο με θηλυκές πιο μαζεμένες στην δομή αλλά καλού τύπου και ακόμα το ζευγάρωμα που συμβουλεύουν πολλοί εκτροφείς με τους οποίους έχω μιλήσει.
Σκέπτομαι για τα καλά ότι μπορεί να είναι κατάλληλη αυτή η δημοσιευμένη σύνοψη του 1977 από τον J. Schifflers, στην μονογραφία «Τα καναρίνια Norwich» στο βιβλίο του Α.Ο.Β “ Les Canaris de Posture”.
- Διαχωρίζοντας τα αρσενικά από τα θηλυκά κατά την διάρκεια της χειμερινής περιόδου το πιο πιθανόν , να εξασφαλίσουν στα θηλυκά ένα χώρο επαρκή στο πέταγμα για να εξασφαλίσουν εκείνη την άσκηση που βοηθά αυτές τις ίδιες να μην παχύνουν πολύ. Το χειμώνα δεν τρέφονται υπερβολικά τα πουλιά, αλλά με τρόπο επαρκή, ελέγχουν με βάση τις συνθήκες περιβάλλοντος της θερμοκρασίας.
- Αποφεύγεται να θερμαίνεται τα μέρη
- Εάν αποφασίσετε να αλλάξετε τροφή εκτροφής, κάντε το την περίοδο που να προσαρμοστούν τα πουλιά, που μπορούν να ταΐσουν τα μωρά τους με το ίδιο προϊόν. Προσέξτε ότι ο αρσενικός κελαηδά και το συνεχίζει. Συνδέστε εάν είναι δυνατόν τα δύο πουλιά, διαχωρίζοντας στο κλουβί από την επώαση κάνοντας το με τρόπο που να μην μπορεί να δει το ένα το άλλο αμέσως, όταν καταλάβετε ότι η θηλυκή είναι πραγματικά έτοιμη στο ζευγάρωμα εφοδιάστε το με φωλιά και υλικό γεμίσματος (νήμα) και ενώστε τα πουλιά, το μεγαλύτερο μέρος των Norwich (βάλτε πάντα τις εξαιρέσεις), ζευγαρώνουν εάν είναι υγιή και σε πλήρη φόρμα πύρωσης, στις αρχές Απριλίου, δύο νεογνά κατά σεζόν είναι για αυτό το είδος το πιο ιδανικό. Μην καταπονήσετε περισσότερο από τόσο την θηλυκιά, εάν είναι μία καλή αναπαραγωγός.
Για τα Norwich δύο – τρία μικρά κατά περίοδο είναι ένας καλός μέσος όρος.
Αποφύγετε να πετύχετε έναν κορμό οικογένειας που εξαρτάται από τις «νταντάδες» για να εκτρέψετε τα μικρά ( δεν θα κουραζόμαστε ποτέ να επαναλαμβάνουμε το ίδιο πράγμα), θυμηθείτε ότι τα μικρά αργούν περισσότερο να βγουν από την φωλιά και να καλύπτουν με φτερά, στην περίπτωση μεγάλου μεγέθους, εφοδιάστε τα μικρά με απογαλακτισμένα τρόφιμα, πλούσια σε μεταλλικά άλατα και υγιείς. Φιλοξενήστε τα σε συσκευασίες επαρκής για να εγγυηθούν ελευθερία κινήσεως και όπως συνήθως, την μέγιστη υγιεινή και καθαριότητα.

Η πτερόροια (μεταβολή)

Για να έχετε μία πτερόροια γρήγορη και με πλήρη έκβαση, το χρώμα είναι ένας παράγοντας πολύ σημαντικός. Μία πτερόροια γρήγορή είναι μία πτερόροια υγιείς. Ελέξτε την θερμοκρασία και την υγρασία στην περίπτωση μίας πτερόροιας αργής. Μία εκτροφή αργοπορημένη σημαίνει πτερόροια αργοπορημένη.
Τα πρόωρα που ξεκινούν να απογαλακτίζονται τον Ιούλιο, θα βρεθούν ακόμα σε πτερόροια την κακή περίοδο, κατά την διάρκεια της πτερόροιας εναποθέστε στην διάθεση τους μία μεγάλη ποσότητα και ποικιλία πράσινων τροφών. Ουσιαστικά αυτό είναι όλο. Όσον αφορά την εποχή εκθέσεων (επιδείξεων) και την προετοιμασία στις παρουσιάσεις των Norwich, δεν απομακρύνεται πολύ από τα άλλα καναρίνια. Παρατηρήστε προσεκτικά τους κανονισμούς κατάλληλους για την περίσταση πιο απλές.
Εξοικειώστε με τον καιρό τα πουλιά στο κλουβί της εκθέσεως και φροντίστε πάνω απ’ όλα την τυπικότητα της ακριβής ρίζας του γένους. Τα καλά αποτελέσματα δεν μπορούν να λήψουν.

Η.S Δεκέμβριος 2008



Το Scoth fancy απο την αρχη μεχρι τις μερες μας

Προερχόμενο Σκοτσέζικο είδος , από τα πρώτα χρόνια στο 1800 εκτρέφονταν , τα πρώτα καναρίνια με φόρμα C και λεπτά τα οποία προέρχονταν αρχικά από διασταύρωση ενός παλιού είδους του “Glasgow Don” με καναρίνια Ολλανδέζικα , το αποτέλεσμα του ζευγαρώματος ήταν το είδος “Bossu”.Αυτό το καναρίνι σε φόρμα του μισοφέγγαρου λεπτό και μακρύ που εκτράφηκε στην Σκωτία και στην Αγγλία από το 1820 έως το 1870. Οι εκτροφείς γύρω στο 1880 ψάχνοντας να μακρύνουν τον λαιμό και την καμπή , έκαναν πράξη ένα μεγάλο νούμερο ζευγαρωμάτων με το “Bossu”, με αποτέλεσμα και τα δυο είδη να είναι πολύ ίδια αναμεταξύ τους με μοναδική διαφορά του “Scotch fancy” ότι αναδίπλωνε την ουρά ελαφρώς ! Στα πρώτα χρόνια του 1900 πωλιοντουσαν πουλιά με ιδιότητες ότι είχαν σγουρό στο πέτο προερχόμενο από το ολλανδικό σγουρό . Το 1930 βγήκε στην επιφάνια ένα καινούργιο στάνταρ για το Σκωτσέζικο fancy σε φόρμα του 7 αντί για την παλιά φόρμα ημικύκλιου . Η μεγάλη σύγχυση μεταξύ των δυο στάνταρ δηλαδή μεταξύ του “Bossu” και του Σκωτσέζικου fancy έγινε έτσι ώστε να σταματήσει η εκτροφή – διασταύρωση τους από το 1940 έως το 1950 ακόμα και με την συμβολή του 2 παγκοσμίου πολέμου που υπήρχε !Το 1971 η Εγγλέζικη Οργάνωση “Παλιών διαφόρων ειδών καναρινιών οργάνωση” εξετάζοντας το παλιό στάνταρ του “Glasgow Don” και κάνοντας μερικές διαφοροποιήσεις έβαλε σαν σκοπό να ξανά αναπαράγει το είδος . Σήμερα έχει επιτεθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα , στις ορθολογικές εκθέσεις ειδικότερα στην Campania μπορούν να καμαρώνουν το θαυμάσιο ομορφιάς “Scotch fancy” με θέση και φόρμα τέλεια και αυτό χάρη στην επιμονή των εκτροφέων που ήξεραν να κάνουν αυτά τα τελευταία χρόνια μια σωστή επιλογή !!

Arnesano 14/11/2005 Carmelo Caroppo

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Η ιστορια του καναρινου απο το 1402 εως 1994

1402-1496- ξέρουμε ότι κατά τη διάρκεια του VX αιώνα, Jean δε Bethencourt έφερε στην Ισπανία και αργότερα στη Γαλλία τα πρώτα πουλιά καναρινιών κατά τη διάρκεια της κατάκτησης των Κανάριων νήσων για το βασιλιά Carlos VII της Ισπανίας. Στον ίδιο αιώνα ο Henry Navigator καταφθανει στις Αζορες και φερνει το πρωτο καναρινι στην
Πορτογαλια και ενδεχομενως στην Αγγλια
Τα βασιλικά δικαστήρια ήταν κοινή θέση για την κράτηση των καναρινιών. Οι μοναχοί στην Ισπανία που επιδιώκουν εσοδα, άρχισαν να αναπαράγουν, να πωλούν και να εξάγουν μόνο τα αρσενικά πουλιά, δημιουργώντας κατά συνέπεια έναν σχεδόν αποκλειστικό εμπορικό έλεγχο που εξουσίασαν για πολλά έτη.
1545- στις γραφές του conrad Von Gesner, που θεωρειται ο πατέρας της σύγχρονης ζωολογίας που φυλασσονται ήδη στην Αγγλία.
"Τα πουλιά που τα καλούμε το καναρίνι εδώ, στην Αγγλία, καλούνται τα πουλιά ζάχαρης και μόνο οι πλουσιοι διαθετουμε"..
1556- exei καταγράφεi στην ιστορία ότι τα πρώτα καναρίνια έφθασαν στις νέες παγκόσμιες αποικίες στην Αμερική, αλλά είναι όχι πριν από το τέλος του ΧΙΧ αιώνα.
1575- κατά τη διάρκεια βασιλεύει του Felipe ΙΙ της Ισπανίας (1575-1598) θρησκευτικοί πρόσφυγες από τις χαμηλότερες χώρες (Κάτω Χώρες) φθάνoyn στην πόλη του Νόργουιτς στην Αγγλία. Αυτοί οι πρόσφυγες φέρνουν μαζι τους τα καναρίνια που θα δωσει λαβη για την φυλή του Νόργουιτς. ·
1585- θεωρείται οτι η εμφάνιση του πρώτου κίτρινου καναρινιού προήλθε από τα πουλιά που δόθηκαν στη βασίλισσα Elizabeth I από το Sir walter Raleigh. Σε αυτη την περιπτωση για να τιμησει τον Shakespeare σύνθεσε το σονέτο που αφορά πώς η βασίλισσα γυρίζει τα πουλιά καναρινιών στο χρυσό. ·
1622- ακόμη και πριν από τα XVI αιωνα καναρίνια αναπαραγόταν στην Ιταλία, έλαβαν πιθανώς τα θηλυκά από την παράνομη διακίνηση ή τα λάθη στον προσδιορισμό φύλων όταν εισήχθησαν από την Ισπανία. - Η Leyend τΗς νησού Έλβα (1622) εγγραφως από το φυσιολατρικο Giovanni Pietro dε Olina διηγείται για ένα ισπανικό σκάφος επικεφαλης για Lighorn που αντιμετωπίζει μια θύελλα και είναι υποχρεωμενος να αραξει στις ακτές μεταξύ του νησιού της Έλβας και της Τοσκάνης. Εν πλω ήταν ένα φορτίο των καναρινιών που απελευθερώνονται από το tripulation και τις καθιερωμένες αποικίες εσωτερικά. Οι Ιταλοί εκμεταλλεύθηκαν σύντομα το γεγονός και αναπαράγουν και εμπορευματοποιούν το προϊόν τους. Οι έμποροι πουλιών παίρνουν τα καναρίνια στις Αλπεις στα βουνά του Τυρόλου στη Γερμανία. ·
1667- τα πρώτα κυρίαρχα λευκά εμφανίζονται στη Γερμανία ·
1685-το Huguenots φεύγει από τη Γαλλία προς το Εδιμβούργο στην Αγγλία και παίρνει μαζι τους τα βραβευθέντα καναρίνια τους που θα προκαλέσουν αργότερα το Lizard και για μεγαλο χρονικο διαστημα εξαφανίστηκε (1830) fancy Λονδίνο. ·
1700- σαξονικό καναρίνι είναι ευρέως γνωστό μέσα και έξω από τη Γερμανία, προκάτοχοι του καναρινιού χρώματος.
1709-o hervieux de Chanteloup δημοσιεύει το βιβλιο Au Serins Nouveau Traitι , στο οποίο υπάρχει κατάλογος 29 παραλλαγών του χρώματος συμπεριλαμβανομένης του lizard, των crested, , των intensives κ.λπ...... ·
1713- υπάρχει πιστωμένη τεκμηρίωση και αναγνώριση των πουλιών κατέχοντας τους γύρους ύδατος, προκάτοχοι του Malinois ή του Waterslagers. ·
1750-γύρω από αυτόν τον χρόνο στις χαμηλότερες χώρες (Φλαμανδική περιοχή) και η Παλια αργοτερα απο την περιοχη των μεγαλων καναρίνιων Ghents είναι διάσημη για το μεγάλο μέγεθος, τη σχηματισμένη αψίδα θέση και μερικές με τα μικρά διακοσμητικά στοιχεία. Αυτά τα πουλιά ήταν οι προκάτοχοι των καμπουρικων καναρινιών τύπου και frill καναρινια. ·
1770- το ifrst λοφιοφόρο εμφανίζεται αλλά δεν είναι μεχρι το 1800 ότι η crested καθιερώνεται ως φυλή. ·
1800 απο την πόλη Nuremburg της Γερμανίας χιλιαδες σαξονικά καναρίνια εξήχθησαν σε όλο τον κόσμο.
εμφάνιση του βελγικού Hunchback και η αναπαραγωγή των πρώτων Frills·
1850-οι Σκωτσέζοι fancy καθιερώνεται ως φυλή. ·
1873- στην αγγλικη Εθνικη την πρώτη εχρώμη ρατσα τροφοδοτούν το Νόργουιτς εκτίθεται από τον κ. Edward Bemrose που χρησιμοποίησε το Cayenne ως τρόφιμα χρώματος.
1880-το Harzer Roller προκυπτει απο την Παλαια Koller ως τελειοτητα απο Wilhem Trute του Αγιου Andreasburg στην Hartz Mountains της Γερμανιας.
1908- τα πρώτα υπολειπόμενα λευκά εμφανίζονται στο κλουβί της κας Lee's σε Martinborough, Νέα Ζηλανδία. Αυτή η μεταλλαγή αναπαράγεται αργότερα σε Engalnd και καθιερώνεται μέχρι το 1912
Οι ισπανικοί κτηνοτρόφοι ήταν οι πρώτοι για να υβριδιοποιήσαν τα καναρίνια με το κόκκινο Siskin (cucullata carduelis).
·1915-γερμανικοί Balser κτηνοτροφων από Fulda και από Konigsburg ανακάλυψαν ότι από το πέρασμα Siskin Χ των καναρίνιων, μερικά εύφορα θέματα θα μπορούσαν να ληφθουν. Ο Bruno Martern από την Πρωσία παρήγαγε τα πρώτα καναρίνια με τον κόκκινο παράγοντα το 1925.
·1921- ο hans Duncker (1881-1961)που ηταν σχολικός δάσκαλος και μερικής απασχόλησης genetist με το βοηθό του κτηνοτρόφου Karl Reicht αναλαμβάνουν το στόχο να παραγουν ενα κόκκινο καναρίνι. την πρωτοβουλια, η οποια έλαβε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του Duncker θα μπορουσε να επιτυχ8ει σε έναν μεγάλο βαθμό αλλά όχι εντελώς.
·1930- από το Duncker και Reicht παρήγαγε, ο Anthony K. Gill και Charles Bennett ξαναπαίρνουν την αποστολή. Το Bennett ανακαλύπτει την ελλείπουσα σύνδεση, που παρέχει τις καροτίνες.ο Henninger αναπαράγει επίσης τα πουλιά που είναι σε θέση να αντλήσουν γενετικά το χρώμα από τη σίτιση χρώματος, το βιβλίο του Farben Kanarien, Maximillian, το 1962 ήταν ο πρώτος πρακτικός οδηγός για την αναπαραγωγή χρώματος.
·τo 1934-τα πρώτα χαλκινα καναρινα εκτρφονται από τη διασταυρωση τηε μελανίνης Χ Siskin καναρινι.
·1944-52-ο Gustave Smet και Marcel Ciouta ξεχωριζουν ως ειδικευμένοι κτηνοτρόφοι χρώματος, αλλά η επιθυμητή ένταση στο κόκκινο χρώμα έπρεπε να βρεθει ακόμα. Στη δεκαετία του '60 ο Hoffman το La Roche δημιουργεί ένα προϊόν για να εντείνει το χρώμα των λέκιθων αυγών για τη βιομηχανία πουλερικών (Roxanthin κόκκινος-10). Αυτό το προϊόν θα χρησιμοποιούταν το 1964 από τους κτηνοτρόφους καναρινιών για να λάβει την επιθυμητή χρώση στα κόκκινα καναρίνια.
·1949- opal μεταλλαγή λαμβάνεται από ένα ζευγάρι των πράσινων κυλίνδρων στο κλουβί του κ. Rosner από Furth, Γερμανία.
·1950 απο την αναπαραγωγή του αποθεματος Helder της Ολλανδίας εμφανίζεται η rose μεταλλαξή από ένα ζευγάρι των κόκκινων καναρινιών. Στη δεκαετία του '60 το ivory λαμβάνεται από το απόθεμα αναπαραγωγής του Willi Robner στη Γερμανία.
·1959-το πρωτο melanin pastel εμφανίζεται από ένα ζευγάρι κόκκινου Isabels που ανηκει στον κύριο κ. Brockmayer από την Ολλανδια. .
·1960- νέο Dimorphics εμφανίζεται στην Ιταλία, από τη διασταυρωση των κόκκινων καναρινιών και Glosters.
·1965-η μεταλλαξή Phaeo εμφανίζεται από την αναπαραγωγή του κ. Kuppens στις Βρυξέλλες, Βέλγιο.
·1966-η μεταλλαξή γκρί-φτερών εμφανίζεται στην Ιταλία.
·1967-η μεταλλαξή Satinette εμφανίζεται στην Αργεντινή από την αναπαραγωγή τον κ. Primitivo Calderσn και δύο έτη αργότερα εμφανίζεται στη Γαλλία (?).
·1981-η μεταλλαξή Eumo εμφανίζεται στο κλουβί του κ. Van Haaf στην Ολλανδία.
·1985-η μεταλλαξή Topaz που ήταν αποκτημένη από έναν κτηνοτρόφο και ήταν τελειοποιημένη από το Mario Ascheri, το 1993 αυτό αναγνωρίζεται τελικά από το C.O.M.
·1986-η μεταλλαξή Onyx εμφανίζεται στη Βαλένθια της Ισπανίας από την αναπαραγωγή των αδελφών Bellver.
·1994-η μεταλλαξή κοβαλτίο εμφανίζεται στο κλουβί του κ. Karl Werner στη Γερμανία.

Το Scoth fancy

Το Σκωτσέζικο Φανταχτερό

Στην ετήσια γενική συνεδρίαση της ένωσης που πραγματοποιήθηκε στο Αλεξάνδρα Palace στις 4 Δεκεμβρίου , του 1971, μια απόφαση επιτεύχθηκε σχετικά με τα μελλοντικά πρότυπα του σκωτσέζικου φανταχτερού καναρινιού. Αυτές οι λεπτομέρειες ενσωματώνουν τα συμφωνηθέντα πρότυπα και παρέχουν κάποιες οδηγίες στα μέλη προς το επίτευγμά της.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ιστορία του σκωτσέζικου φανταχτερού καναρινιού ξεκινά στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα όταν εξελίχθηκε ως ανάπτυξη από το εισαγόμενο βελγικό απόθεμα που χρονολογείται τουλάχιστον στο 1830. Κατά τα ενδιάμεσα έτη της βικτοριανής εποχής είχε επιτευχθεί μια ιδιαίτερη δημοτικότητα μεταξύ των σκωτσέζικων φανταχτερών, ιδιαίτερα στην περιοχή της Γλασκώβης, όπου έγινε γνωστό τοπικά ώς η "Δον Γλασκώβη ". Το άλλο δημοφιλές όνομά του, το "κυκλικό πουλί ", αναφερόμενο στην ιδανική εξωτερική δομή και την στάση της ράτσας φυλής δεδομένου ότι ήταν στο απόγειό του. Κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών του αιώνα μία μεγαλειώδεις διασταύρωση με το βελγικό καναρίνι πραγματοποιήθηκε, εις βάρος και των δύο ποικιλιών. Από αυτήν την περίοδο είναι η αρχή μιας παρακμής του σκωτσέζικου φανταχτερού από τη δημοφιλή εύνοια, μπορεί να επισημανθεί. Σήμερα, κάνει μια ταχεία ανασύνταξη, παρόλα αυτά είναι ακόμα στα χέρια κατά αναλογία, σχετικά λίγων ενθουσιασμένων.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Το σκωτσέζικο φανταχτερό είναι ένα από τα αλλοτινά "πουλιά θέσεως" με μια ειδική στάση να επιδεικνύει τα πλεονεκτικά του σημεία.. Είναι ένα πουλί εκθέσεως μήκους με ένα εκλεπτύσμένο σώμα που κάμπτεται υπό μορφή μισό-κύκλου από το κεφάλι έως την ουρά. Έχει ωραία κυκλική πλάτη διαμορφώνοντας το πίσω εξωτερικό, ή το κύρτωμα, το μεταμερές τμήμα και το μέτωπο αποκόβονται καλά σε ένα καθαρό κοίλο τόξο. Το κεφάλι είναι μικρό, τακτοποιημένο και κάπως φιδίσιο στην εμφάνιση, έχοντας μια σκιά επίπεδη στην κορυφή του κρανίου, και ο λαιμός είναι μακρύς, λεπτός, ωραία εκλεπτυσμένος και δείχνει καλά όταν το πουλί είναι σε πλήρη θέση. Σε αυτή τη στάση δεν πρέπει να είναι κάτω, οριζοντιομένο. Οι ώμοι είναι υψηλοί, στενοί και ωραία γεμισμένοι μέσα χωρίς οποιαδήποτε υπόδειξη «πεσίματος»,διανύοντας και κατεβαίνοντας από την πλάτη. Η ουρά είναι μακριά, στενή και πολύ διπλωμένη και σαρώνει καλά κάτω από την κούρβα σε μια συνέχεια της καμπύλης από τους ώμους και την πλάτη.
Το σκωτσέζικο φανταχτερόπρέπει να έχει ένα ευκρινές, ελεύθερο και αεράτο παράστημα με τα μακριά, εύπλαστα πόδια που του δίνουν την αφθονία στην ζωής και την δράση στην κίνηση από την πατήθρα σε πατήθρα. Σε θέση, πρέπει να στήνεται όρθιο καλά επάνω σε σχήμα ενός μεγάλου κύκλου και δεν πρέπει να σκύβει ή να κλίνει πέρα από την πατήθρα. Οι προηγούμενες εξελίξεις έτειναν να παραγάγουν ένα πουλί με μια αφθονία χαλαρού φτερώματος, ειδικά στο μέτωπο, αλλά η προσπάθεια στις μέρες μας είναι να αναπαραχθεί ένα πουλί με καλό, υψηλής ποιότητας φτέρωμα με μια καθαρή γραμμή περιγράμματος από πάνω μέχρι κάτω. ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
Η κάθοδος του σκωτσέζικου φανταχτερού στο παρελθόν ήταν συνδεδεμένη συχνά με τη στειρότητα και τη φτωχή αναγνωσιμότητα, και ειπώθηκε ότι ήταν δύο από τα γεγονότα που οφείλονταν στα αποτελέσματα της υπερβολικής ενδογαμίας καθώς οι αριθμοί μειώθηκαν. Τα αποθέματα διαθέσιμα σήμερα έχουν διατηρηθεί αναμφισβήτητα με την ενίσχυση των περιστασιακών κατακραυγών έτσι ώστε το αυξανόμενο σθένος έχει αποβάλει κατά ένα μεγάλο μέρος αυτά τα μειονεκτήματα. Γενικά, έχει υπάρξει μια μείωση στο μέγεθος στα παρόντα σκωτσέζικα φανταχτερά και αυτό πρέπει να φρουρηθεί ενάντια, δεδομένου ότι ένα μικρών διαστάσεων ή μικροσκοπικό σκωτσέζικο φανταχτερό είναι τόσο παράταιρο όσο ένα μικρών διαστάσεων Γιορκσάιρ ή το Νόργουιτς.
ΠΤΕΡΟΡΡΟΙΑ
Το σκωτσέζικο φανταχτερό μπορεί να έχει πτερόρροια με τη συνηθισμένη μέθοδο και δεν χρειάζεται να χρωματίζεται μέσω τροφών ,για την επίδειξη.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Αυτή η ράτσα εκτίθεται σε ένα ανοικτό συρμάτινο κλουβί κάπως παρόμοιου σχεδίου με αυτό των Bolder, εν τούτοις ελαφρώς μεγαλύτερο στις διαστάσεις. To σκωτσέζικo φανταχτερό χρειάζεται μία δίκαιη κατάρτιση κλουβιών για την επιτυχή εξάσκηση και έκθεση. Στη θέση πρέπει να στέκεται κάθετα, με το κεφάλι ορμόμενο καλά προς τα εμπρός, φιγουράρωντας την πλάτη και την ουρά, που πρέπει να καμφθούν καλά κάτω από την πατήθρα ,σε ένα συνεχές τόξο. Στη κίνηση , πρέπει να κινηθεί ελεύθερα και αβίαστα από πατήθρα σε πατήθρα , επιδεικνύοντας μία σίγουρη κομψότητα και αυταρέσκεια αλλά χωρίς να καταστρέφει την ουσιαστική γραμμή των περιγραμμάτων του.

ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ
Μορφή:
Σώμα μακρύ εκλεπτυσμένο και καμπυλωτό υπό μορφή μισού κύκλου, κυρτό στα άνωθι, κοίλο κάτωθι, με ένα καθαρό περίγραμμα, φτερό που είναι πυκνό, κοντό και σφιχτό
20 βαθμοί.
Κεφάλι και λαιμός:
Μικρό, τακτοποιημένο, φιδίσιο κεφάλι. Μακρύς εκλεπτυσμένος λαιμός.
10 βαθμοί
Ώμοι και πλάτη:
Υψηλοί, στενοί, στρογγυλευμένοι ώμοι, καλά γεμισμένοι. Μακρυά, στενή, καλά-γεμισμένη πλάτη που κάμπεται από τους ώμους στην ουρά.
20 βαθμοί
Ουρά:
Μακρυά, στενή, που διπλώνεται πολύ και που κάμπτεται καλά κάτω από την πατήθρα
5 βαθμοί
Ύφος, νεύρο και κίνηση:
Καλά αυξημένο επάνω, διαμορφώνοντας έναν υψηλό κύκλο. Ευκρινές, ελεύθερο και άνετο παράστημα με πληθώρα ζωής και δράσης -25 βαθμοί
Μέγεθος:
Περίπου 6-3/4 ίντσες (17 εκατ..) -10 βαθμοί
Ποιότητα και κατάσταση:
Καθαρό, υγιές, τέλεια κατάσταση -10 βαθμοί
ΣΥΝΟΛΟ
100 βαθμοί.

Το κλουβί παρουσίασης του σκωτσέζικου φανταχτερού είναι παρόμοιο στην εμφάνιση με αυτό του Βolder φανταχτερού, το μέγεθος εντούτοις, είναι κάπως μεγαλύτερο. Η πιό αντιπαραβαλλόμενη διαφορά είναι στις ξύλινες βάσεις και στους στύλους των γωνιών που , στο κλουβί του σκωτσέζικου φανταχτερού κατασκευάζονται από μαόνι, που τελειώνουν σε λεπτά τμήματα και βάφεται με καθαρό βερνίκι. Στις ημέρες που πέρασαν, οι βιοτέχνες διακοσμούσαν τα κλουβιά τους με διάφορα γραμμοσκιασμένα ξύλινα πάνελ με ψηφοθετημένο καπλαμά , στα γεωμετρικά σχέδια αλλά, για σημερινούς λόγους, η απέριτη βάση μαονιού που εξανεμίστηκε είναι μια πρακτική πρόταση.
Το δοχείο που πίνουν είναι ένα καθαρό γυαλί ή πλαστικό «ποτίστρα» κορυφαίων καπέλων", υποστηριγμένη από έναν βρόχο συρμάτινο όπως και στα κλουβιά των Bolder φανταχτερών.
Αποφασίστηκε στην ετήσια γενική συνεδρίαση του O.V.C.A. τον Δεκέμβριο του 1976, ότι ο τύπος καλυπτόμενου που πρέπει να χρησιμοποιηθεί πρέπει να είναι προαιρετικά εκτός από τους φλοιούς των βρωμών, όπως χρησιμοποιείται στα κλουβιά παρουσίασης των Bolder φανταχτερών , δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Μήκος: 29 σύρματα 1/2 "(13) άξονες. Καθορίζεται από το κέντρο του κλουβιού. Πλάτος: 10 σύρματα 1/2 "(13) άξονες.
Ο σπόρος στις εκθέσεις εφοδιάζεται σε μία αποσπώμενη ταίστρα σπόρου στο αντικρινό άκρο της πόρτας. Η κορυφή της ταίστρας αποτελείται από δύο τρύπες 1 "(26) διαμέτρου που ενώνονται μαζί από μία 3/4" (19) σχισμή. Πατήθρες σκαρφαλώματος: Οι δύο πατήθρες είναι 3/8 "σπειροειδής ή οβάλ ωοειδή τύπου όπως χρησιμοποιούνται στα κλουβιά παρουσίασης των Yorkshire και τοποθετούνται στο ένατο σύρμα από κάθε τέλος και στο ύψος του διαγώνιου φραγμού. Αναγνωριστικές ετικέτες κλουβιών: Οι αναγνωριστικές ετικέτες κλουβιών τοποθετούνται στο κέντρο των δύο πατήθρων στη βάση των ποτίστρων. Το λευκό στυπόχαρτο συστήνεται για την κάλυψη του πατώματος.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

το πρωτο κιτρινο μοσαικο για το 2009

-------------------------------1 ημερας --------------------

--------------------------------3 ημερων--------------------

--------------------------------5 ημερων-------------------

--------------------------------6 ημερων -------

------------------------------δαχτυλιδομα ----------------

-----------------------------11 ημερων --------------------

------------------------------13 ημερων--------------------

-------------------14 ημερων -------------16 ημερων--------
----------------------------19 ημερων ------------------


Η πρωτη θυληκια επι το εργων

είμαι στη φωλιά μην με ενοχλείτε

ο θησαυρός μου



Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

οι νεες ζευγαροστρες




Τα νεα μου αποκτηματα

ο αρσενικος η θυληκια

ο αρσενικος η θυκηκια